حفظ قابلیت باروری بوسیله روش فریز کردن و ذخیره سازی جنین یک تکنیک اثبات شده ، بی خطر و موثر است.
اولین مورد فریز کردن جنین برای حفاظت طولانی آن در سال 1996 صورت گرفته است. در این مورد با استفاده از IVF قبل از شروع کموتراپی (شیمی درمانی) در خانمی که کانسر پستان برای او تشخیص داده شده بود cryopreservation جنین انجام شد.
این متد با انجام یک دوره IVF و تحریک تخمدان شروع می‌شود، سپس oocyte خارج شده و با اسپرم آماده شده لقاح می‌شود.بنابراین نیاز به ۱۰-۱۴ روز زمان از شروع پریود دارد تا رشد فولیکولی کامل شود و در نتیجه شروع کموتراپی را به تعویق می اندازد.
یکی از نگرانی ها در این موارد ایجاد سطح بالای استروژن در طول مدت تحریک تخمک گذاری است بخصوص در بیمارانی که تومورهای حساس به استروژن دارند، مانند کانسر پستان.

در مطالعات انجام گرفته، نشان داده شده که استفاده از Tamoxifen و یا Letrozole برای تحریک تخمدان در جهت کاهش خطر ایجاد استروژن بالا و عود کانسر موثر بوده است، اما اطمینان به آن، نیاز به بررسی بیش‌تر دارد.
بطور کلی Embryo cryopreservation به عنوان اولین روش حفظ باروری در این گونه بیماران پیشنهاد می‌شود، اگر چه بعضی از زوج‌ها حفظ و ذخیره سازی اووسیت (تخمک) لقاح نشده را در مقابل منجمد کردن جنین ترجیح می‌دهند.